Dreptando po magicznych Włoszech

Witaj­cie! Waka­cje za nami, pora na nowe wpi­sy. Dzi­siaj ogrze­je­my się przy mate­ria­le z Włoch — nie­daw­no gości­ła tam gru­pa z Tuwi­ma, przy­wieź­li spo­ro wra­żeń i zdjęć. Jeśli idzie o te ostat­nie, to tylu w jed­nym wpi­sie chy­ba jesz­cze nie było. Dzię­ku­ję za wszyst­kie fot­ki, tak­że za te, któ­rych nie dałem rady tutaj upchać.

A teraz do rze­czy. Wspo­mnia­na wizy­ta we Wło­szech to tydzień objaz­du po nie­zwy­kłych miej­sców­kach Ita­lii, od Rzy­mu po wybrze­że Morza Tyr­reń­skie­go, Mate­rę i Vicen­zę.  Przed­staw­my zacnych podróż­ni­ków — tury­stów i hote­la­rzy — nie­ste­ty w nie­zbyt dobrej roz­dziel­czo­ści: Wło­chy 2022, Tut­ti Bambini 😉…

Obraz nosi tytuł „Szko­ła Hote­lar­ska”. Poni­żej wło­ski pla­giat, obraz „Szko­ła Ateń­ska” nama­lo­wa­ny przez mistrza Rafa­ela. Rafa­el, wstydź się.

Zamiast Pani Wie­si czer­wo­ną sza­tę nosi filo­zof Pla­ton. A teraz wra­ca­my do wycieczki…

Start w Rzy­mie. Kie­row­nik wyciecz­ki czy­li Pani Joasia i jej tajem­ni­czy ochro­nia­rze… Na szy­jach gwizd­ki wska­zu­ją­ce, kto rzą­dzi na wyjeź­dzie… Dobra — wiem, że to nie gwizd­ki. Może panie gwiz­da­ły na palcach? 😉

Sym­pa­tycz­na obsta­wa czu­wa nad onie­mia­łym Panem Łuka­szem — jego zasty­gła dłoń wciąż jesz­cze wita się z wło­skim rajem. Za gru­pą otwar­ty hory­zont, fale koły­sa­ne bry­zą, pla­ża, mewy, del­fi­ny i syreny.

W Neapo­lu mewy nie­ste­ty lata­ją nad śmie­cia­mi, a jeśli są syre­ny, to na karet­kach pogo­to­wia epi­de­mio­lo­gicz­ne­go. Za to resz­ta Włoch urze­ka. Tro­chę zdjęć dla przykładu.

Wie­czor­ne ilu­mi­na­cje nad woda­mi Morza Tyrreńskiego.

Grec­ka świą­ty­nia w Paestum.

Posi­ta­no. Mia­stecz­ko, w któ­rym woda dzia­ła jak magnes — łatwiej zejść na dół niż wrócić.

Albe­ro­bel­lo. Krzyk­nij­cie w tym mia­stecz­ku jego nazwę, a echo zawo­ła „bello…bello…bellooo”. Dom­ki rodem z dzie­cię­ce­go marze­nia albo rysunku…

Pani Wie­sia pozu­je słoń­cu. Sce­na niczym z obra­zu mistrza Caravaggia.

Pom­pe­je czy­li wyciecz­ka dwa tysią­ce lat wstecz.

Nasi tu byli… ale demol­kę zro­bił Wezuwiusz.

Vicen­za, kolej­ne zasty­głe dło­nie na tej wycieczce.

Tury­ści słu­cha­ją w zadu­mie. Szkol­ny Bajarz po lewej wła­śnie sobie uświa­do­mił, że nie zakrę­cił prysz­ni­ca przed wyjazdem…

Chy­ba drep­tu­siom tro­chę spu­chły nogi…

W jeden tydzień towa­rzy­stwo wydrep­ta­ło spo­ry kawa­łek Włoch — Rzym z Waty­ka­nem, Paestum, Amal­fi, Capri, Agro­po­li, Albe­ro­bel­lo, Mate­rę, Neapol, Pom­pe­je, Vicen­zę i Padwę. Wra­żeń i doświad­czeń od gro­ma, do tego w naj­niż­szej moż­li­wej cenie i w naj­lep­szej for­mie. Wszyst­ko umoż­li­wi­ło biu­ro podró­ży Polan Tra­vel, wyjazd wypa­lił też oczy­wi­ście dzię­ki zacnym opie­ku­nom wyciecz­ki i naszej wspa­nia­łej młodzieży 👍👍👍

Ktoś wie, czy onie­mia­ła dłoń Pana Łuka­sza dalej wita Italię? 😊

Tutaj się poże­gnam. Pozdra­wiam wszyst­kich, ciao!

Szko­ła Ateń­ska (w odświe­żo­nych kolorach).